۳ سال پیش

میزان مصرف برق شبکه بیت کوین به هیچ وجه مثل خودش مجازی نیست

مصرف برق شبکه بیت کوین ، ایجاد تنها یک کوین نیاز به انرژی الکتریکی به اندازه مصرف دو ساله یک خانه متوسط آمریکایی دارد و برخی از طرفداران بیت کوین باور دارند که این مساله یک مشکل اساسی است در جهان رمزارزها این فرآیند، استخراج(mining) نامیده می‌شود. اما هیچ استخراج فیزیکی وجود ندارد، بخاطر اینکه بیت کوین‌ها صرفا مجازی و دیجیتال هستند.

اما با توجه به ارقامی که مورگان استنلی(Morgan Stanley) و الکس دی وریز(Alex de Vries)، اقتصاد دانانی که مصرف انرژی در صنعت را دنبال می کنند، منتشر کرده‌اند، قدرت رایانه مورد نیاز برای ایجاد هر توکن دیجیتال، حداقل دو برابر برق مصرفی سالانه هر خانه در آمریکاست.
شبکه کامپیوتری متصل به بیت کوین هر روز مقدار انرژی که مصرف می‌کند به اندازه بعضی کشور های متوسط است و این بستگی به این دارد که شما در کدام کشور اقدام به ماینینگ می‌کنید. و همچنین شبکه‌ای مثل Ethereum، دومین رمزارزِ ارزشمند مجازی،هر روز میزان جدیدی از مصرف برق را به اندازه بعضی کشور ها به ارمغان می آورد.

مصرف انرژی این سیستم‌ها با افزایش قیمت ارزهای مجازی افزایش یافته است، و منجر به بحث جدی میان علاقه مندان به Bitcoin و Ethereum در مورد میزان برق مصرفی شده است.
خالق اتریوم، ویتالیک بوترین(Vitalik Buterin)، به دلیل نگرانی خود در مورد تاثیر مصرف برق بر گرم شدن کره زمین، یک آزمایش را با روش ارزان‌تر برای ایجاد توکن‌ها پیشنهاد داده است.

بوترین در مصاحبه‌ای گفته است:

من شخصا احساس نارضایتی می کنم، اگر سهمی در افزایش میزان مصرف برق در جهان و گرم شدن کره زمین داشته باشم.

اما بسیاری از طرفداران رمزارزها استدلال می‌کنند که مصرف انرژی بیشتر ارزش آن را دارد که امنیت شبکه‌های Bitcoin و Ethereum تامین شود و نوع جدیدی از زیرساخت‌های مالی به وجود آیند که نیازی به دخالت بانک ها یا دولت ها نداشته باشند.
پیتر ون والکنبرگ(Peter Van Valkenburgh) مدیر تحقیق در Coin Center است. Coin Center گروهی است که طرفدار تکنولوژی رمزارزها است. او می‌گوید:

توجه به هزینه‌های مصرف برق واقعا بررسی این موضوع ضروری است. اما ما می‌دانیم که تنها افرادی در این کار سرمایه‌گذاری می‌کنند که از نظر مالی قوی باشند و این موضوع انگیزه همکاری را بالاتر خواهد برد

ن اختلافات بر سیستم‌های پیچیده‌ای که توکن هایی مانند بیت کوین، اتر در شبکه Ethereum و بسیاری دیگر از ارزهای مجازی جدید را تولید می‌کنند، تاثیر می‌گذارند.
تمام کامپیوترهایی که سعی دارند در رقابت محاسباتی تولید توکن برنده باشند، تلاش می کنند تا یک پاسخ خاص و تقریبا تصادفی در الگوریتم ریاضی پیدا کنند. اما الگوریتم بسیار پیچیده است و تنها راه یافتن پاسخ دلخواه این است که حدس‌های فراوانی زده شوند. هرچه یک کامپیوتر بتواند حدس‌های بیشتری بزند، احتمال یافتن توکن در این کامپیوتر افزایش می‌یابد. اما در مقابل هر بار که یک رایانه حدس می‌زند، از برق برای محاسبات خود استفاده می‌کند.
این روند عمدتا مردم را تشویق می‌کند تا از رایانه‌های سریع‌تر و میزان مصرف برق بیشتری استفاده کنند تا جواب درست را پیدا نمایند و بیت کوین‌های جدید را که هر ۱۰ دقیقه یکبار یا بیشتر توزیع می‌شوند را استخراج کنند.
این فرایند با استفاده از نرم افزار اصلی بیت کوین، که در سال ۲۰۰۹(۱۳۸۸) منتشر شد، تعریف شده است. در آن سال هدف این بود که سکه‌های جدید را برای افرادی که در شبکه Bitcoin حضور دارند، بدون دخالت یک موسسه مرکزی که پول را تحویل دهد، توزیع کنند.

اوایل، رقابت فقط بین کامپیوترهای لپ تاپ بود. اما قوانینی در شبکه ایجاد شدند که بر اساس آنها هرچه تعداد رایانه‌های موجود در شبکه بیشتر شوند، الگوریتم به صورت خودکار تنظیم می‌شود تا سخت‌تر گردد، و هر کسی که بخواهد رقابت کند، باید از رایانه‌های قوی‌تر و برق بیشتری استفاده کند.
این روزها، در حدود ۱۲٫۵ بیت کوین در هر ۱۰ دقیقه یا بیشتر عرضه می‌شوند، که حدود ۱۲۰هزار دلار(۵۵۰ میلیون تومان) ارزش دارند(در اسفند ماه ۱۳۹۶). به طوری که مردم مایل به سرمایه گذاری‌های نجومی برای شرکت در این رقابت هستند. این امر باعث شد که رقابت سخت‌تر و سخت‌تر شود و به همین دلیل است که در حال حاضر سرورهای بزرگی در سراسر جهان به استخراج بیت‌کوین اختصاص داده شده‌اند.
این فرایند برای موجودیت بیت کوین مهم است زیرا در فرآیند استخراج بیت‌کوین، تمام کامپیوترها به عنوان حسابداران شبکه Bitcoin خدمت می‌کنند. کامپیوترها الگوریتمی را حل می‌کنند که نیازمند آنها است تا تمامی معاملات جدید را که در شبکه وجود دارند، پیگیری کند و آنها را حل نماید.
رقابت استخراج بیت‌کوین از آن جهت سخت است که هیچ کس نمی‌تواند بر نحوه حسابداری غلبه کند و سوابق را نادیده بگیرد. در مقاله ۲۰۰۸ که برای اولین بار بیت کوین را توصیف می‌کرد، خالق مرموز پول مجازی، ساتوشی ناکاموتو، نوشت که سیستم به گونه‌ای طراحی شده است تا حمله مهاجم حریص(greedy attacker) را که ممکن است بخواهد سوابق را عوض کند و یا مردم را با سرقت پرداخت‌ها گمراه کند، به دلیل قوانین ماینینگ و حسابداری، خنثی شود.
این قوانین طی نه سال از زمانی که شبکه راه افتاده است، مهاجمین را ناتوان نگه داشته است. اکثر دانشمندان کامپیوتر موافق هستند که بدون این روند، سیستم بیت کوین کار نخواهد کرد.
اما اختلاف نظرهایی در مورد ارزش واقعی بیت کوین و شبکه‌ای که از آن پشتیبانی می کند وجود دارد.
برای افرادی که بیتکوین را بیشتر از یک حباب مالی ذهنی که خرید و فروش مواد مخدر را به صورت آنلاین فراهم کرده است، نمی‌بینند، احتمالا بیت‌کوین هیچ ارزشی ندارد و تنها عامل گرم‌تر شدن کره زمین است.

De Vries همچنین اعلام کرد:

ویزا سیستمی متمرکز است و اگر واقعا به سیستم مالی متمرکز بی‌اعتماد هستید، شاید این موضوع غیر قابل توجیه باشد. اما این تفاوت واقعا آنقدر ارزش دارد تا هزینه بسیار بیشتری در مصرف انرژی به وجود آید؟ در مورد اکثر مردم، من تصور می‌کنم چنین ارزشی وجود ندارد

ارقام منتشر شده توسط De Vries را Marc Bevand و دیگر طرفداران بیت‌کوین مورد انتقاد قرار دادند. آنها می‌گویند این ارقام هزینه‌های انرژی مصرفی را به اشتباه و برای جوسازی، در حدود سه برابر بیش از میزان واقعی نشان داده است. بسیاری از منتقدان اضافه می‌کنند که تولید و حفظ پول فیزیکی و طلا نیز نیاز به مصرف مقدار زیادی انرژی دارند، که در بعضی موارد تا حدودی بیشتر از انرژی مصرفی برای تولید و استخراج بیت‌کوین است.
پیتر ون والکنبرگ(Peter Van Valkenburgh) که در کوین سنتر است، استدلال می‌کند که:

ماینرهای بیت‌کوین می توانند در هر جایی کارشان را انجام دهند و می توانند خود را در نزدیکی منابع انرژی ارزان قیمت و سبز مشغول کنند. چندین شرکت ماینرینگ سرورهای خود را در نزدیکی نیروگاه انرژی زمین گرمایی در ایسلند و نیروگاه برق آبی در ایالت واشنگتن مستقر کرده اند.

اما نگرانی‌ها در مورد استفاده از انرژی الکتریسیته هنوز هم در بسیاری از صنایع وجود دارد.
ارزهای مجازی به نام Ripple و Stellar، که پس از بیت‌کوین ایجاد شده بودند، به صورتی طراحی شده بودند که نیازی به استفاده از برق نداشتند.
شاید بزرگترین تغییر در فرایند استخراج توکن در طرح جدید پیشنهاد شده توسط ویتالیک برای Ethereum باشد، فرایندی که برخی از ارزهای کوچکتر نیز از آن استفاده می کنند. این طرح به عنوان “اثبات سهام (proof of stake)” شناخته شده است، که در آن سکه‌های جدید فقط در بین افرادی که می‌توانند مالکیت سکه‌های موجود خود را در سیستم ثابت کنند، توزیع می‌شود.
روش فعلی که تا حد زیادی بر قدرت محاسباتی تکیه دارد که اثبات کار (proof of work) نامیده می شود. تحت این روش، حساب‌ها و افرادی که سکه‌های جدید دریافت می‌کنند، نیازی نیست تا از قبل توکنی داشته باشند. آنها فقط به کامپیوترهای زیادی نیاز دارند تا در رقابت محاسبات شرکت کنند.
نگرانی‌های مربوط به انرژی تنها عامل روی آوردن به طرح اثبات سهام (proof of stake) است. بوترین همچنین معتقد است که روش جدید، که احتمالا در سال آینده به کار گرفته می‌شود، اجازه خواهد داشت که یک شبکه کامپیوتری متمرکز از کامپیوترهایی که بر سیستم نظارت دارند را کم کند.
اما هنوز مشخص نیست که این روش همانقدر امن باشد که روش اصلی استخراج Bitcoin امن بوده است. ویتالیک به شدت توسط طرفداران بیت کوین مورد حمله قرار گرفته است، آنها می گویند پیشنهاد وی کیفیتی را که ارزهای مجازی را ارزشمند می کند، از بین می‌برد.
پیتر ون والکنبرگ می‌گوید:

تا الان، استفاده از قدرت محاسباتی بالا و مصرف انرژی زیاد، تنها راه حل ثابت برای حل مشکلات بیت‌کوین بوده است.

او اضافه می‌کند:

در حال حاضر، اگر شما امنیت بیشتری در ارزهای مجازی می‌خواهید، باید اثبات کار(proof of work) داشته باشید

سبد خرید

میزان مصرف برق شبکه بیت کوین به هیچ وجه مثل خودش مجازی نیست

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ